Që tragjedia jonë të marrë fund...

Zullumi këputet duke u trashur dhe uji qelbet duke ndenjur.

Pikërisht pse ne rrimë e bëjmë sehir me tragjedinë tonë, shpresa është venitur dhe zgjidhja duket pothuaj e pamundur.

Qëndrimi ynë është vetë absurdi dhe shkaktari i trimërimit të llumit politik.

Shumë e thjeshtë: duhet vetëm të çohemi që tragjedia jonë të marrë fund.

Me të keqen dhe sidomos me ligësinë, që është vetë thelbi i politikes shqiptare duhet vetëm të përballesh.

E keqja na ka mundur deri më tani se, gjithmonë dhe me çdo çmim, e ka gjetur gjuhën e marrëveshjes brenda saj, ndërsa shqiptarët e drejtë, e kanë të pamundur të bēhen dy bashkë.

Fatkeqësisht, pazari politik ka triumfuar deri më tani karshi humanizmit dhe patriotizmit.

A i kemi konsumuar të gjitha mjetet për të mbrojtur të drejtat tona?

Sigurisht që jo.

Atëherë çfarë presim dhe nga kush presim të bejmë detyrën tonë?

Zgjidhja është brenda nesh, jemi vetë ne!